16. ข้าพระองค์เบื่อหน่ายชีวิต ข้าพระองค์ไม่ขออยู่ค้ำฟ้าโปรดทิ้งข้าพระองค์ไว้ตามลำพังเพราะวันเวลาของข้าพระองค์ไม่มีความหมาย
17. “มนุษย์นั้นสำคัญไฉนหนอพระองค์จึงเอาพระทัยใส่เขาขนาดนั้น?
18. ที่พระองค์จะต้องตรวจตราเขาอยู่ทุกเช้าและทดสอบเขาอยู่ทุกขณะ
19. พระองค์จะทรงหันไปทางอื่นหรือปล่อยข้าพระองค์ไว้ตามลำพังแม้สักครู่เดียวไม่ได้เลยหรือ?
20. ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงเฝ้าดูมนุษยชาติหากข้าพระองค์ได้ทำบาป ข้าพระองค์ได้ทำอะไรต่อพระองค์เล่า?เหตุใดทรงกระทำให้ข้าพระองค์ตกเป็นเป้าของพระองค์?และทำให้ชีวิตข้าพระองค์เป็นภาระแก่พระองค์?
21. ทำไมหนอพระองค์จึงไม่อภัยความผิดพลั้งและยกโทษบาปของข้าพระองค์?ในเมื่ออีกไม่นานข้าพระองค์ก็จะนอนลงกลางธุลีดินพระองค์จะทรงเสาะหาข้าพระองค์ แต่ข้าพระองค์ไม่อยู่เสียแล้ว”