1. “เจ้าจับเลวีอาธานด้วยเบ็ดได้หรือ?เอาบ่วงคล้องลิ้นมันได้หรือเปล่า?
2. เจ้าสามารถเอาเชือกสนตะพายจมูกของมันเอาตะขอแทงขากรรไกรของมันได้หรือ?
3. มันจะวอนขอความเมตตาจากเจ้าหรือ?จะพูดกับเจ้าอย่างนุ่มนวลหรือ?
4. มันจะตกลงยินยอมเป็นทาสรับใช้ของเจ้าตลอดชีวิตหรือ?
5. เจ้าจะสามารถเลี้ยงดูมันเหมือนนกและยกมันให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกสาวของเจ้าหรือ?
6. พ่อค้าจะมาต่อราคาซื้อมันและแบ่งขายกันหรือ?
7. หลาวจะระคายผิวของมันหรือ?ฉมวกจะระคายหัวของมันหรือ?
8. หากเจ้าลงมือจับมันสักครั้งเจ้าจะจดจำการต่อสู้และเข็ดขยาดไม่กล้าทำอีกเลย!
9. เป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ที่คิดจะปราบมันแค่เห็นมันก็ใจฝ่อแล้ว
10. ไม่มีใครดุร้ายพอที่จะไปยั่วมันก็แล้วใครเล่ากล้ายืนขึ้นต่อหน้าเรา?
11. ใครเล่าจะมาเอ่ยอ้างฟ้องร้องเราซึ่งเราต้องชดใช้ให้?ทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา
12. “เราจะไม่งดกล่าวถึงแข้งขากำลังและเรือนร่างอันสง่างามของมัน
13. ใครสามารถถลกผิวหนังของมัน?ใครสามารถคล้องบังเหียนให้มัน?
14. ใครจะกล้าเปิดปากของมันซึ่งมีฟันน่ากลัวเรียงรายอยู่?
15. หลังของมันมีเกล็ดเหมือนโล่ซ้อนถี่แนบกันเป็นแถว
16. ผนึกเรียงกันแน่นจนอากาศผ่านเข้าไม่ได้