โยบ 39:7-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. มันหัวเราะเยาะเสียงอึกทึกของตัวเมืองและมันไม่ได้ยินเสียงตะโกนของผู้ขับขี่

8. แนวเขาเป็นทุ่งหญ้าของมันที่นั่นมันเสาะหาหญ้าเขียวทุกยอด

9. “วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?มันจะอยู่ข้างๆ รางหญ้าของเจ้าในยามค่ำคืนหรือ?

10. เจ้าสามารถจับมันสนตะพายมาลากไถให้เจ้าหรือ?มันจะยอมไถที่ลุ่มตามเจ้าไปหรือ?

11. เจ้าจะพึ่งพากำลังมหาศาลของมันหรือ?เจ้าจะมอบงานหนักให้มันทำหรือ?

12. เจ้าจะเชื่อใจให้มันนำเมล็ดข้าวของเจ้ามายังลานนวดข้าวหรือ?

13. “นกกระจอกเทศกระพือปีกอย่างร่าเริงแต่ปีกของมันไม่อาจเทียบกับปีกและขนของนกกระสาดำได้

14. มันวางไข่ที่พื้นและปล่อยให้อุ่นอยู่ในทราย

15. ไม่สนใจว่าอาจจะถูกเหยียบแตกหรือสัตว์ป่าจะมาเหยียบย่ำ

16. มันทำกับลูกอ่อนอย่างดุดัน ราวกับว่านั่นไม่ใช่ลูกและมันไม่ใส่ใจแม้ว่าจะเหนื่อยเปล่า

17. เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มันหรือให้มันรู้จักคิด

โยบ 39