โยบ 39:16-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

16. มันทำกับลูกอ่อนอย่างดุดัน ราวกับว่านั่นไม่ใช่ลูกและมันไม่ใส่ใจแม้ว่าจะเหนื่อยเปล่า

17. เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้สติปัญญาแก่มันหรือให้มันรู้จักคิด

18. แต่เมื่อมันกางปีกวิ่งไปมันก็ยิ้มเยาะม้าและผู้ขี่

19. “เจ้าให้พละกำลังแก่ม้าและให้แผงคอปลิวไสวแก่มันหรือ?

20. เจ้าให้มันเผ่นโผนเหมือนตั๊กแตนหรือ?เสียงหายใจของมันน่าสะพรึงกลัว

21. มันตะกุยดิน ปีติยินดีในพละกำลังของมันและตรงเข้าไปในการต่อสู้

22. มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่เกรงสิ่งใดและมันไม่วิ่งหนีคมดาบ

โยบ 39