17. เพื่อหันเหมนุษย์ไม่ให้ทำผิดและไม่ให้หยิ่งจองหอง
18. เพื่อรักษาจิตวิญญาณของเขาจากเหวลึกและเพื่อไม่ให้เขาพินาศด้วยคมดาบ
19. “หรือทรงตีสอนมนุษย์โดยให้เขานอนจมอยู่ในความเจ็บปวดให้เขาเจ็บปวดรวดร้าวในกระดูกอยู่เนืองๆ
20. จนตัวเขาเองเอียนอาหารและจิตใจของเขาเกลียดอาหารอันโอชะที่สุด
21. จนเขาซูบผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
22. วิญญาณของเขาเฉียดใกล้เหวลึกและชีวิตของเขาเข้าใกล้ทูตแห่งความตาย
23. “ถึงกระนั้นหากมีทูตของพระเจ้าจากหนึ่งในพันอยู่เคียงข้างเขาทำหน้าที่เป็นคนกลางให้เพื่อแจ้งสิ่งที่ถูกต้องแก่เขา
24. เพื่อเมตตาสงสารเขาและทูลว่า‘ขอทรงโปรดไว้ชีวิตเขาไม่ให้ลงไปยังเหวลึกข้าพระองค์ได้พบค่าไถ่สำหรับเขาแล้ว’
25. เมื่อนั้นเนื้อหนังของเขาจะกลับฟื้นคืนสภาพดีเหมือนกายเด็กและได้กำลังวังชาในวัยหนุ่มคืนมาอีก