13. เขาใช้ชีวิตอย่างเจริญรุ่งเรืองและเข้าสู่แดนมรณาด้วยความสงบสุข
14. ถึงกระนั้นเขาก็พูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรา!เราไม่อยากรู้วิถีทางของพระองค์
15. องค์ทรงฤทธิ์เป็นใครกันเราจึงต้องรับใช้พระองค์?เราจะอธิษฐานต่อพระองค์ไปเพื่ออะไร?’
16. แต่ความเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาไม่ได้อยู่ในมือของพวกเขาเองข้าจึงไม่ใส่ใจคำแนะนำของคนชั่ว
17. “กี่ครั้งที่ตะเกียงของคนชั่วร้ายถูกดับไป?กี่ครั้งที่ภัยพิบัติเกิดกับเขา?นั่นคือชะตากรรมที่พระพิโรธของพระเจ้าบันดาลให้เป็นไป
18. กี่ครั้งที่เขาเหมือนฟางปลิวตามลมเหมือนแกลบที่ถูกพายุพัดไป?
19. กล่าวกันว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมโทษทัณฑ์ไว้ให้ลูกหลานของเขา’ขอให้พระเจ้าทรงลงโทษตัวคนนั้นเองเพื่อเขาจะได้รู้สำนึก!
20. ขอให้ตาของเขาเห็นความพินาศย่อยยับของตัวเองขอให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ทรงฤทธิ์
21. เพราะเมื่อชีวิตของเขามาถึงจุดจบที่กำหนดไว้แล้วเขาจะแยแสอะไรกับครอบครัวที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง?