13. “พระองค์ทรงให้พี่น้องห่างเหินข้าคนสนิทชิดเชื้อก็กลายเป็นคนแปลกหน้า
14. ญาติของข้าจากไปเพื่อนฝูงก็ลืมข้า
15. แขกเหรื่อและคนรับใช้ถือว่าข้าเป็นคนแปลกหน้าและมองว่าข้าเป็นคนต่างด้าว
16. ข้าเรียกคนใช้ของข้า แต่เขาไม่ตอบแม้ข้าจะอ้อนวอนเขา
17. ลมหายใจของข้าเป็นที่รังเกียจของภรรยาตัวข้าเป็นที่เกลียดชังของพี่น้องของข้าเอง
18. แม้แต่เด็กเล็กๆ ก็ดูหมิ่นเหยียดหยามข้าเมื่อข้าปรากฏตัว พวกเขาก็หัวเราะเยาะ
19. เพื่อนสนิททุกคนพากันขยะแขยงข้าบรรดาผู้ที่ข้ารักก็กลายเป็นศัตรูกับข้า
20. ข้าเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกข้าเฉียดใกล้ความตายแค่เส้นยาแดง
21. “เพื่อนเอ๋ย! สงสารข้าเถิดเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าเล่นงานข้าแล้ว
22. ทำไมหนอพวกท่านถึงต้องไล่ล่าตัวข้าเหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงกระทำ?จะแล่เนื้อเถือหนังของข้าไม่เลิกราเลยหรือ?