12. เวลานั้นมาถึงแล้ว!วันนั้นมาถึงแล้ว!อย่าให้ผู้ซื้อลิงโลดอย่าให้ผู้ขายเศร้าโศกเพราะพระพิโรธอยู่เหนือกลุ่มชนทั้งหมด
13. ผู้ขายจะไม่ได้รับที่ดินซึ่งขายไปกลับคืนมาเป็นของตนตราบเท่าที่ทั้งสองฝ่ายยังมีชีวิตอยู่เพราะนิมิตเกี่ยวกับกลุ่มชนทั้งหมดจะไม่ผันแปรเนื่องจากบาปทั้งหลายของพวกเขาจึงไม่มีแม้สักคนจะรักษาชีวิตของตนไว้ได้
14. “ ‘แม้พวกเขาเป่าแตรและเตรียมทุกสิ่งไว้พร้อมสรรพแต่ก็จะไม่มีใครออกรบเลยเพราะโทสะของเราตกอยู่แก่กลุ่มชนทั้งหมด
15. นอกกรุงคือสงครามในกรุงคือโรคระบาดและการกันดารอาหารผู้ที่อยู่ในท้องทุ่งก็ตายเพราะสงครามส่วนผู้ที่อยู่ในกรุงก็ถูกกลืนกินเพราะการกันดารอาหารและโรคระบาด
16. คนทั้งปวงที่หนีรอดชีวิตไปได้จะหนีไปอยู่ตามภูเขาเหมือนนกพิราบตามหุบเขาพวกเขาจะร้องครวญครางเพราะบาปของตน
17. มือทุกมือจะอ่อนเปลี้ยและเข่าทุกเข่าจะอ่อนปวกเปียกเหมือนน้ำ
18. พวกเขาจะสวมใส่ผ้ากระสอบและนุ่งห่มความอกสั่นขวัญแขวนทุกใบหน้าจะถูกปิดด้วยความอัปยศอดสูและทุกศีรษะจะถูกโกน