10. “ ‘มารดาของเจ้าเหมือนเถาองุ่นปลูกไว้ริมน้ำในสวนองุ่นของเจ้ามีผลดกและเต็มไปด้วยกิ่งก้านสาขาเพราะมีน้ำท่าบริบูรณ์
11. กิ่งก้านของมันแข็งแรงเหมาะเป็นคทาของผู้ครอบครองมันชูก้านสูงเหนือแขนงอันหนาทึบโดดเด่นเพราะชูขึ้นสูงและแผ่ก้านงาม
12. แต่มันถูกถอนรากขึ้นมาด้วยโทสะอันแรงกล้าและถูกเหวี่ยงทิ้งลงกับพื้นลมตะวันออกทำให้มันเหี่ยวเฉาผลของมันถูกปลิดไปกิ่งก้านแข็งแรงของมันเหี่ยวเฉาและไฟก็เผาผลาญมัน
13. บัดนี้มันถูกนำไปปลูกไว้ในถิ่นกันดารซึ่งพื้นดินแห้งแล้งแตกระแหง
14. มีไฟลามออกมาจากกิ่งใหญ่กิ่งหนึ่งของมันเผาผลของมันวอดวายจึงไม่เหลือกิ่งก้านแข็งแรงที่เหมาะจะทำเป็นคทาของผู้ครอบครองอีก’“นี่คือบทคร่ำครวญและเอาไว้ใช้ในยามคร่ำครวญ”