1. วิบัติแก่กรุงของผู้กดขี่ข่มเหงซึ่งมักกบฏและมีมลทิน!
2. มันไม่ยอมฟังใครไม่ยอมรับการปรับปรุงแก้ไขไม่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าและไม่ยอมเข้ามาใกล้พระเจ้าของตน
3. ข้าราชการของกรุงนี้เป็นเหมือนสิงโตที่ร้องคำรามผู้ครอบครองของกรุงนี้ก็เป็นดั่งสุนัขป่ายามเย็นซึ่งไม่เหลืออะไรไว้ถึงเช้า
4. ส่วนบรรดาผู้เผยพระวจนะก็เย่อหยิ่งพวกเขาเป็นคนทรยศเหล่าปุโรหิตลบหลู่สถานนมัสการและย่ำยีพระบัญญัติ
5. องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ประทับอยู่ในกรุงนั้นทรงชอบธรรมพระองค์ไม่ได้ทรงทำผิดเลยทุกๆ เช้าพระองค์ทรงอำนวยความยุติธรรมและทุกๆ วันใหม่พระองค์ไม่เคยหยุดยั้งที่จะทำเช่นนั้นถึงกระนั้นคนอธรรมก็ไม่รู้จักละอาย
6. “เราได้กำจัดประชาชาติทั้งหลายเสียที่มั่นของเขาถูกทำลายล้างเราทำให้ถนนหนทางของเขาร้างเปล่าไม่มีใครผ่านไปมาเมืองต่างๆ ของเขาถูกทำลายไม่มีใครเหลืออยู่เลย ไม่เหลือสักคน