38. ทุกหลังคาเรือนในโมอับและตามทางแยกสาธารณะมีแต่การไว้ทุกข์เพราะเราทุบโมอับทิ้งเหมือนตุ่มไหที่ไม่มีใครต้องการ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
39. “มันแหลกป่นปี้เพียงไร ดูพวกเขาร่ำไห้สิดูสิว่าโมอับหันกลับด้วยความอัปยศอดสูเพียงไร!โมอับกลายเป็นเป้าให้เย้ยหยันเป็นที่สยดสยองของบรรดาผู้ที่อยู่รายรอบ”
40. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ดูเถิด! อินทรีตัวหนึ่งกำลังโฉบลงมากางปีกเหนือโมอับ
41. นครต่างๆและที่มั่นทั้งหลายจะถูกยึดในวันนั้นจิตใจของนักรบแห่งโมอับจะเหมือนจิตใจของผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
42. โมอับจะถูกทำลายสิ้นชาติเพราะลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า
43. ประชากรโมอับเอ๋ยความสยดสยอง หลุมพราง และกับดักรอคอยเจ้าอยู่” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
44. “ผู้ใดหนีเตลิดจากความสยดสยองจะตกในหลุมพรางผู้ใดปีนออกมาจากหลุมพรางจะตกลงในกับดักเพราะเราจะนำปีแห่งการลงโทษมาเหนือโมอับ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
45. “ผู้ลี้ภัยยืนอยู่ในร่มเงาของเฮชโบนอย่างสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะมีไฟออกจากเฮชโบนเปลวไฟแรงกล้าจากกลางสิโหนเผาผลาญหน้าผากของโมอับเผากะโหลกศีรษะของนักคุยโวเสียงขรม
46. วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!ไพร่พลของพระเคโมชถูกทำลายล้างบรรดาลูกชายลูกสาวของเจ้าถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย
47. “ถึงกระนั้น ในภายภาคหน้าเราจะให้โมอับกลับสู่สภาพดี” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้นคำพิพากษาโทษโมอับจบลงเพียงเท่านี้