6. แม้แต่พี่น้องและคนในครอบครัวของเจ้าก็ยังทรยศเจ้าพวกเขาร้องเสียงดังให้ร้ายเจ้าอย่าเชื่อใจเขาแม้เขาจะพูดดีกับเจ้า
7. “เราได้ทิ้งนิเวศของเราเราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้งเราได้ปล่อยผู้ที่เรารักดั่งดวงใจไว้ในมือของศัตรู
8. มรดกของเรากลับกลายเป็นสิงโตในป่าสำหรับเราเขาคำรามใส่เราดังนั้นเราจึงเกลียดเขา
9. มรดกของเรากลับกลายเป็นนกสีสดใสสะดุดตานกอื่นๆ จึงรุมล้อมเล่นงานมันไม่ใช่หรือ?ไปเถิด ไปรวบรวมสัตว์ป่าทั้งหลายมาเขมือบกินมัน
10. คนเลี้ยงแกะมากมายจะทำลายสวนองุ่นของเราเหยียบย่ำท้องทุ่งของเราพวกเขาจะทำให้ท้องทุ่งอันรื่นรมย์ของเรากลายเป็นที่ทิ้งร้าง
11. มันจะกลายเป็นถิ่นร้างแตกระแหงและถูกทิ้งร้างต่อหน้าเราแผ่นดินทั้งสิ้นถูกทิ้งร้างเพราะไม่มีใครเอาใจใส่ดูแล
12. ผู้ทำลายกรูกันเข้ามาเหนือที่สูงอันถูกทิ้งร้างในถิ่นกันดารเพราะดาบขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะทำลายล้างจากสุดเขตแดนด้านหนึ่งไปจดอีกด้านหนึ่งจะไม่มีใครหนีรอดปลอดภัย