2. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“อย่าเอาอย่างวิถีต่างๆ ของประชาชาติทั้งหลายและอย่าตกใจกลัวเนื่องด้วยหมายสำคัญต่างๆ ในท้องฟ้าดังที่ประชาชาติทั้งหลายหวาดกลัวอยู่นั้น
3. เพราะธรรมเนียมของชนชาติต่างๆ นั้นไร้ค่าเขาโค่นต้นไม้ต้นหนึ่งจากป่าให้ช่างฝีมือใช้สิ่วแกะสลักเป็นรูปทรง
4. พวกเขาตกแต่งด้วยทองและเงินจากนั้นใช้ค้อนและตะปูตอกตรึงให้อยู่กับที่อย่างแน่นหนาเพื่อมันจะไม่โอนเอน
5. เทวรูปเหล่านั้นเหมือนหุ่นไล่กาในสวนแตงมันพูดไม่ได้ต้องอาศัยคนยกไปเพราะมันเดินไม่ได้อย่าไปกลัวเทพเจ้าเหล่านั้นเพราะมันทำอะไรไม่ได้ไม่ว่าทำประโยชน์หรือทำร้าย”
6. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์พระองค์ทรงยิ่งใหญ่และพระนามของพระองค์เปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจ
7. ข้าแต่องค์กษัตริย์แห่งประชาชาติใครเล่าจะไม่ยำเกรงพระองค์?พระเกียรตินี้คู่ควรแด่พระองค์ท่ามกลางนักปราชญ์ทั้งปวงของบรรดาประชาชาติและอาณาจักรทั้งปวงของพวกเขาไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์
8. พวกเขาล้วนสิ้นคิดและโง่เขลาพวกเขาถูกสอนโดยเทวรูปไม้อันไร้ค่า