12. ไม่มีกษัตริย์องค์ไหนไม่มีชนชาติใดทั่วโลกนี้เชื่อว่าข้าศึกศัตรูจะสามารถล่วงล้ำผ่านประตูเยรูซาเล็มเข้ามาได้
13. แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว เพราะบาปของเหล่าผู้เผยพระวจนะและความชั่วช้าของเหล่าปุโรหิตซึ่งทำให้โลหิตของคนชอบธรรมไหลนองอยู่กลางกรุง
14. บัดนี้พวกเขาเดินคลำสะเปะสะปะไปตามถนนเหมือนคนตาบอดเนื้อตัวแปดเปื้อนเลือดจนไม่มีใครกล้าแตะต้องเสื้อผ้าของพวกเขา
15. ผู้คนตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้นนะ! เจ้าคนมีมลทิน!ไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวเรา!”เมื่อเขาหนีร่อนเร่ไปผู้คนท่ามกลางประชาชาติต่างๆ บอกกันว่า“เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้”
16. องค์พระผู้เป็นเจ้านี่แหละทรงกระจายพวกเขาไปพระองค์ไม่ทรงดูแลพวกเขาอีกเหล่าปุโรหิตไม่เป็นที่เคารพนับถือเหล่าผู้อาวุโสไม่เป็นที่ชื่นชอบ