6. พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าอยู่ในความมืดเหมือนคนที่ตายไปนานแล้ว
7. พระองค์ทรงล้อมข้าพเจ้าไว้ไม่ให้หนีไปได้พระองค์ทรงถ่วงข้าพเจ้าด้วยโซ่ตรวน
8. แม้เมื่อข้าพเจ้าทูลวิงวอนขอความช่วยเหลือพระองค์ไม่ทรงรับฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้า
9. พระองค์ทรงวางศิลากั้นทางของข้าพเจ้าทรงทำให้หนทางของข้าพเจ้าคดเคี้ยว
10. พระองค์ทรงเป็นดั่งหมีที่คอยตะครุบดั่งสิงโตที่ซุ่มอยู่
11. พระองค์ทรงลากข้าพเจ้าออกจากทางและฉีกข้าพเจ้าเป็นชิ้นๆแล้วทิ้งข้าพเจ้าโดยไม่มีใครมาช่วย
12. พระองค์ทรงโก่งคันธนูเล็งข้าพเจ้าเป็นเป้า
13. ลูกธนูจากแล่งธนูของพระองค์เสียบทะลุหัวใจของข้าพเจ้า
14. ข้าพเจ้าตกเป็นขี้ปากให้พี่น้องร่วมชาติหัวเราะเยาะเขาร้องเพลงล้อเลียนข้าพเจ้าวันยังค่ำ
15. พระองค์ทรงให้ข้าพเจ้ากินผักรสขมจนอิ่มและทำให้ข้าพเจ้าเข็ดขมด้วยบอระเพ็ด
16. พระองค์ทรงเลาะฟันของข้าพเจ้าด้วยกรวดทรงเหยียบย่ำข้าพเจ้าจมฝุ่นธุลี
17. สันติสุขถูกพรากไปจากใจของข้าพเจ้าข้าพเจ้าลืมไปแล้วว่าความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างไร
18. ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญสิ้นเสียแล้วและทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าคาดหวังจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก็พังทลาย”
19. โปรดระลึกถึงความทุกข์ลำเค็ญและการระหกระเหินของข้าพเจ้าระลึกถึงความขมขื่นและบอระเพ็ดที่ข้าพเจ้าได้รับ
20. ข้าพเจ้าจดจำสิ่งเหล่านี้ได้ดีและจิตใจของข้าพเจ้าก็หดหู่อยู่ภายใน
21. ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็หวนคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง