เฉลยธรรมบัญญัติ 32:7-13 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. จงระลึกถึงวันคืนเก่าก่อนคิดถึงชั่วอายุตั้งแต่อดีตนานมาถามบิดาของท่านดูเถิด เขาจะบอกท่านได้ถามบรรดาผู้อาวุโสเถิด พวกเขาจะอธิบายให้ฟัง

8. เมื่อองค์ผู้สูงสุดประทานกรรมสิทธิ์แก่ชนชาติต่างๆเมื่อทรงแยกมวลมนุษยชาติพระองค์ทรงกำหนดเขตชนชาติทั้งหลายตามจำนวนบุตรของอิสราเอล

9. ส่วนขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือประชากรของพระองค์ยาโคบคือส่วนกรรมสิทธิ์ของพระองค์

10. พระองค์ทรงพบเขาในถิ่นกันดารอันเริศร้างและเต็มไปด้วยเสียงโหยหวนพระองค์ทรงปกป้องและดูแลเขาพระองค์ทรงพิทักษ์เขาดั่งแก้วพระเนตรของพระองค์

11. เหมือนนกอินทรีตะกุยรังของมันและบินร่อนอยู่เหนือลูกอ่อนกางปีกออกรองรับประคับประคองพาลูกบินไป

12. องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เดียวทรงนำเขาไปไม่มีพระต่างด้าวอยู่กับเขา

13. พระองค์ทรงทำให้เขาทะยานไปตามเบื้องสูงแห่งแผ่นดินและทรงเลี้ยงดูเขาด้วยผลผลิตจากท้องทุ่งทรงบำรุงเลี้ยงเขาด้วยน้ำผึ้งจากศิลาและด้วยน้ำมันจากหินผา

เฉลยธรรมบัญญัติ 32