3. “โอ ชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์จงตัดสินความระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา
4. เราจะทำอะไรได้อีกเพื่อสวนองุ่นของเรา?เราหวังผลองุ่นที่ดีแต่ทำไมกลับได้แต่องุ่นเปรี้ยว?
5. เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้นเราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลายเราจะทลายกำแพงลงและมันจะถูกเหยียบย่ำ
6. เราจะทิ้งให้เริศร้างไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมดเราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝนมารดมันอีกต่อไป”
7. สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอลชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดีพระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือดทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์
8. วิบัติแก่เจ้าผู้ซื้อที่ดินจนผู้อื่นไม่มีที่อาศัยบ้านของเจ้าสร้างบนที่ดินผืนใหญ่จนเจ้าสามารถอยู่ตามลำพังในดินแดนนั้น
9. ข้าพเจ้าได้ยินพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า“บ้านใหญ่ๆ จะเริศร้างอย่างแน่นอนคฤหาสน์งดงามก็จะไร้ผู้อยู่อาศัย
10. สวนองุ่นสิบๆ แอกจะผลิตเหล้าองุ่นได้เพียงบัทเดียวเมล็ดพืชหนึ่งโฮเมอร์จะให้ผลเพียงเอฟาห์เดียว”
11. วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น
12. ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่นแต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์
13. ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลยเพราะขาดความเข้าใจพวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหยส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย