1. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเอ็นดูสงสารยาโคบพระองค์จะทรงเลือกสรรอิสราเอลอีกครั้งหนึ่งและจะนำพวกเขากลับมาตั้งถิ่นฐานในแผ่นดินของพวกเขาชนต่างชาติจะมาสมทบและเข้าร่วมกับวงศ์วานของยาโคบ
2. ประชาชาติต่างๆ จะรับและนำพวกเขากลับคืนถิ่นวงศ์วานอิสราเอลจะครอบครองประชาชาติต่างๆซึ่งจะเป็นผู้รับใช้ชายหญิงในแผ่นดินขององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่จับอิสราเอลเป็นเชลยจะตกเป็นเชลยของอิสราเอลและอิสราเอลจะปกครองผู้ที่เคยกดขี่ข่มเหงพวกเขา
3. ในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เจ้าพ้นจากความทุกข์ทรมาน ความชุลมุนวุ่นวาย และพันธนาการอันโหดร้าย
4. เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่าผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ!ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร!
5. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหักไม้เรียวของคนชั่วร้ายทรงหักคทาของผู้ครอบครอง
6. ซึ่งกระหน่ำตีชาติต่างๆ อย่างไม่หยุดยั้งด้วยแรงโทสะและปราบนานาประเทศด้วยการจู่โจมอย่างอำมหิต
7. ดินแดนทั้งปวงก็หยุดพักและสงบสุขพวกเขาเปล่งเสียงร้องเพลง
8. แม้แต่ต้นสนต่างๆ และสนซีดาร์แห่งเลบานอนก็เปรมปรีดิ์และกล่าวว่า“เดี๋ยวนี้เจ้าตกต่ำแล้วก็ไม่มีคนตัดไม้มาโค่นเรา”
9. แดนมรณะเบื้องล่างลุกขึ้นต้อนรับเจ้ามันปลุกวิญญาณของบรรดาผู้ที่จากไปให้มาทักทายเจ้าคือผู้ที่เคยเป็นผู้นำของโลกมันทำให้เหล่ากษัตริย์ผู้เคยปกครองเหนือบรรดาประชาชาติลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา
10. พวกเขาจะร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่า“บัดนี้ท่านก็อ่อนแอเหมือนพวกเราท่านกลับกลายเป็นเหมือนเรา”
11. ความลำพองของเจ้าลงไปในหลุมพร้อมกับเสียงพิณของเจ้าหนอนยั้วเยี้ยอยู่ใต้ร่างของเจ้าและไส้เดือนปกคลุมตัวเจ้า
12. โอ ดาวประจำรุ่ง โอรสแห่งรุ่งอรุณ!เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วสิหนาครั้งหนึ่งเจ้าเคยปราบประชาชาติต่างๆ ให้ตกต่ำแต่บัดนี้เจ้าถูกเหวี่ยงทิ้งลงมายังโลกเสียแล้ว!
13. เจ้ารำพึงว่า“เราจะขึ้นไปสวรรค์เราจะยกบัลลังก์ของเราขึ้นเหนือดวงดาราทั้งปวงของพระเจ้าเราจะครอบครองเหนือภูเขาแห่งการชุมนุมบนยอดสูงสุดของภูเขาศักดิ์สิทธิ์
14. เราจะขึ้นไปเหนือเมฆเราจะตีเสมอองค์ผู้สูงสุด”