สุภาษิต 6:17-30 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

17. ตาที่หยิ่งยโสลิ้นที่โป้ปดมือที่เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์

18. จิตใจที่คิดการชั่วร้ายเท้าที่ปราดไปทำชั่ว

19. พยานเท็จผู้กล่าวมุสาและคนที่ยุให้ญาติพี่น้องแตกแยกกัน

20. ลูกเอ๋ย จงรักษาคำสั่งของพ่อเจ้าและอย่าละเลยคำสอนของแม่เจ้า

21. จงตรึงมันไว้ในดวงใจเสมอจงผูกมันไว้รอบคอของเจ้า

22. ยามเจ้าเดิน คำสอนนั้นจะช่วยชี้นำยามเจ้าหลับ มันจะคอยดูแลครั้นยามเจ้าตื่น มันจะพูดกับเจ้า

23. เพราะคำสั่งนี้เป็นดวงประทีปคำสอนนี้เป็นความสว่างการอบรมบ่มนิสัยเป็นทางแห่งชีวิต

24. เพื่อคุ้มครองเจ้าให้พ้นจากภรรยาของเพื่อนบ้านและคำออดอ้อนของหญิงแพศยา

25. อย่ากระสันถึงความงามของนางอย่าตกเป็นทาสดวงตาหยาดเยิ้มของนาง

26. เพราะหญิงโสเภณีก็แลกได้ด้วยอาหารจานหนึ่งแต่ภรรยาของชายอื่นออกล่าเอาชีวิตอันล้ำค่าของเจ้า

27. เป็นไปได้หรือที่คนเราจะเล่นกับไฟโดยที่เสื้อผ้าของเขาไม่ถูกไฟไหม้?

28. เป็นไปได้หรือที่คนเราจะเดินย่ำถ่านร้อนๆโดยที่เท้าไม่ถูกไฟลวก?

29. ชายที่ไปนอนกับภรรยาของผู้อื่นก็เป็นเช่นนั้นแหละไม่มีใครที่แตะต้องนางแล้วจะลอยนวลพ้นโทษไปได้

30. ผู้คนยังสงสารขโมยที่ลักทรัพย์เพราะความหิวโหย

สุภาษิต 6