1. ลูกเอ๋ย หากเจ้าค้ำประกันให้เพื่อนบ้านหากเจ้าจับมือวางมัดจำให้คนแปลกหน้า
2. เจ้าได้ติดกับวาจาของเจ้าถูกผูกมัดเพราะคำพูดของตัวเอง
3. ลูกเอ๋ย จงทำเช่นนี้เพื่อปลดปล่อยตัวเจ้าเองในเมื่อเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของเพื่อนบ้านไป ไปอ้อนวอนจนกว่าจะหมดแรงอย่าให้เพื่อนบ้านของเจ้าได้หยุดพัก!
4. อย่าให้ตาของเจ้าได้หลับอย่าให้เปลือกตาของเจ้าเคลิ้มไป
5. จงปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระเหมือนกวางหนีจากเงื้อมมือของนายพรานเหมือนนกที่หนีจากบ่วงแร้วของคนดักนก
6. เจ้าคนขี้เกียจ จงไปเรียนจากมดสังเกตวิธีการของมัน แล้วจงฉลาดขึ้น
7. มันไม่มีผู้บัญชาการไม่มีผู้ควบคุมดูแล และไม่มีใครปกครอง
8. แต่มันก็ยังสะสมเสบียงในฤดูร้อนและรวบรวมอาหารตั้งแต่ฤดูเก็บเกี่ยว
9. เจ้าคนขี้เกียจ จะนอนอีกนานสักเท่าใด?เมื่อไหร่เจ้าจะลุกขึ้นเสียที?
10. หลับอีกนิด เคลิ้มอีกหน่อยกอดอกงีบต่อสักประเดี๋ยว
11. แล้วความยากจนจะมาหาเจ้าดั่งขโมยและความขัดสนจะเล่นงานเจ้าอย่างคนถืออาวุธ
12. คนเลวทรามและชั่วร้ายผู้พูดจาลดเลี้ยว