สุภาษิต 4:18-25 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

18. ทางของคนชอบธรรมเป็นดั่งดวงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณซึ่งส่องแสงเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ จนเต็มวัน

19. แต่ทางของคนชั่วดั่งความมืดมิดเขาไม่รู้ว่าตัวเองสะดุดอะไร

20. ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังสิ่งที่เรากล่าวเงี่ยหูฟังถ้อยคำของเรา

21. อย่าให้มันคลาดสายตาของเจ้าจงรักษามันไว้ในใจของเจ้า

22. เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบเป็นพลานามัยแก่ร่างกายทั้งหมดของเขา

23. ที่สำคัญที่สุด จงระแวดระวังใจของเจ้าเพราะทุกสิ่งที่เจ้าทำล้วนไหลออกมาจากใจ

24. ให้ปากของเจ้าปราศจากคำตลบตะแลงให้ริมฝีปากของเจ้าห่างไกลจากคำหลอกลวง

25. จงให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้าจดจ่อแน่วแน่ไม่หันเห

สุภาษิต 4