สุภาษิต 17:22-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

22. จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอกแต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว

23. คนชั่วแอบรับสินบนเพื่อบิดเบือนความยุติธรรม

24. คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัวแต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก

25. ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้าและทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น

26. หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดีการโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

27. ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปากผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น

สุภาษิต 17