สุภาษิต 10:13-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

13. สติปัญญาพบได้จากริมฝีปากของผู้มีวิจารณญาณส่วนไม้เรียวมีไว้หวดหลังคนไร้สามัญสำนึก

14. คนฉลาดสั่งสมความรู้แต่ปากของคนโง่นำไปสู่ความย่อยยับ

15. ความมั่งคั่งของคนรวยเป็นเหมือนป้อมปราการของเขาส่วนความยากจนเป็นหายนะของคนจน

16. คนชอบธรรมได้ชีวิตเป็นค่าจ้างส่วนคนชั่วได้ความบาปและความตายเป็นสมบัติ

17. ผู้ที่รับฟังคำสั่งสอนก็สำแดงทางสู่ชีวิตส่วนผู้ที่ไม่แยแสคำตักเตือนก็พาคนอื่นหลงผิด

18. ผู้ที่ซ่อนเร้นความเกลียดชังมีริมฝีปากที่โกหกผู้ที่กระพือคำนินทาว่าร้ายเป็นคนโง่

19. ไม่อาจหยุดความบาปได้ด้วยการพูดมากผู้ที่รู้จักยั้งลิ้นของตนก็เป็นคนฉลาด

20. ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดีส่วนจิตใจของคนชั่วก็ไม่ค่อยมีค่า

21. ริมฝีปากของคนชอบธรรมหล่อเลี้ยงคนมากมายแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก

สุภาษิต 10