สุภาษิต 1:18-23 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

18. คนเหล่านี้ซุ่มคอยเอาโลหิตของตัวเองเขาดักเอาชีวิตตัวเอง!

19. นั่นแหละคือจุดจบของบรรดาผู้หากำไรมาโดยทุจริตมันย่อมคร่าชีวิตตัวเขาเอง

20. ปัญญาป่าวร้องอยู่บนท้องถนนเปล่งเสียงในที่ชุมชน

21. นางร้องเรียกอยู่บนยอดกำแพงนางร้องบอกที่ประตูเมืองว่า

22. “พวกอ่อนต่อโลกเอ๋ย เจ้าจะรักความโง่ไปนานแค่ไหน?คนมักเยาะเย้ยจะหลงใหลการเยาะเย้ยไปนานเพียงไร?คนโง่จะชังความรู้ไปนานสักเท่าใด?

23. จงกลับตัวกลับใจมาฟังคำเตือนของเรา!เราจะเทความคิดจิตใจของเราแก่เจ้าและจะให้เจ้าเข้าใจคำสั่งสอนของเรา

สุภาษิต 1