13. แต่ข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้ายามเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นถึงพระองค์
14. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทอดทิ้งข้าพระองค์?เหตุใดทรงซ่อนพระพักตร์หนีจากข้าพระองค์?
15. ตั้งแต่เยาว์วัย ข้าพระองค์ทุกข์ทรมานและเฉียดใกล้ความตายข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์และหมดหวัง
16. พระพิโรธของพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์ความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ทำลายข้าพระองค์
17. สิ่งเหล่านั้นโหมกระหน่ำข้าพระองค์ตลอดทั้งวันเหมือนน้ำหลากท่วมข้าพระองค์จนมิด
18. พระองค์ทรงพรากคนรัก และญาติมิตรไปหมดเหลือแต่ความมืดที่เป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์