33. พระองค์ทรงล้มเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเขาลงราบคาบและโค่นต้นไม้ในดินแดนของพวกเขาระเนระนาด
34. พระองค์ตรัส ฝูงตั๊กแตนก็มามืดฟ้ามัวดิน
35. มันกัดกินทุกอย่างที่เขียวชอุ่มในแผ่นดินกัดกินผลิตผลทั้งหมดจากพื้นดิน
36. จากนั้นพระองค์ทรงประหารลูกหัวปีในดินแดนของเขาซึ่งเป็นผลแรกจากวัยหนุ่มของเขา
37. พระองค์ทรงนำอิสราเอลออกมาพร้อมกับเงินและทองไม่มีใครสักคนในตระกูลต่างๆ ที่อิดออดลังเล
38. อียิปต์เปรมปรีดิ์เมื่อพวกเขาออกไปเพราะคร้ามกลัวอิสราเอลยิ่งนัก
39. พระองค์ทรงแผ่เมฆเป็นร่มกำบังให้และประทานไฟให้แสงสว่างในยามค่ำคืน
40. พวกเขาร้องขอเนื้อ พระองค์ก็ทรงส่งนกคุ่มมาพระองค์ทรงเลี้ยงพวกเขาให้อิ่มเอมด้วยอาหารจากสวรรค์
41. พระองค์ทรงเปิดศิลา น้ำก็พุ่งออกมามันไหลดั่งแม่น้ำในถิ่นกันดาร
42. เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงพระสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ที่ประทานแก่อับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
43. พระองค์จึงทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาด้วยความชื่นบานนำผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรออกมาด้วยเสียงโห่ร้องยินดี
44. พระองค์ประทานดินแดนของชนชาติต่างๆ แก่เขาพวกเขาได้ครอบครองกรรมสิทธิ์ในสิ่งที่คนอื่นลงแรงไว้