8. ศัตรูของข้าพระองค์เย้ยหยันอยู่วันยังค่ำคู่อริใช้ชื่อข้าพระองค์เป็นคำแช่งด่า
9. เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหารและผสมน้ำตาลงในเครื่องดื่ม
10. เนื่องด้วยพระพิโรธอันยิ่งใหญ่ของพระองค์พระองค์ได้ทรงยกข้าพระองค์ขึ้นและเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้ง
11. วันเวลาของข้าพระองค์เป็นเหมือนเงาในยามเย็นข้าพระองค์เหี่ยวเฉาไปดั่งต้นหญ้า
12. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ประทับเหนือบัลลังก์ตลอดกาลพระเกียรติของพระองค์เลื่องลือตลอดทุกชั่วอายุ
13. พระองค์จะทรงลุกขึ้นและจะทรงเอ็นดูสงสารศิโยนเพราะบัดนี้ถึงเวลาแล้วที่จะเมตตาเมืองนั้นเวลาที่ทรงกำหนดมาถึงแล้ว
14. เพราะก้อนหินของเมืองนั้นเป็นที่รักของผู้รับใช้ของพระองค์และผงคลีดินของเมืองนั้นทำให้พวกเขาเกิดใจสงสาร