วิวรณ์ 18:6-10 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

6. จงคืนให้แก่มันเหมือนกับที่มันได้ให้ผู้อื่นจงคืนสนองมันสองเท่าของสิ่งที่มันได้ทำจงผสมเหล้าให้แรงเป็นสองเท่าของถ้วยที่มันให้คนอื่น

7. มันฟุ้งเฟ้อบำรุงบำเรอตัวเองเท่าใดจงให้ทุกข์โศกความทรมานแก่มันเท่านั้นมันลำพองใจว่า‘ข้านั่งบัลลังก์เป็นราชินี ข้าไม่ใช่หญิงม่ายข้าจะไม่มีวันทุกข์โศก’

8. ฉะนั้นภายในวันเดียวภัยพิบัติต่างๆ จะจู่โจมนครนั้นคือความตาย ความทุกข์โศก และความอดอยากมันจะถูกไฟเผาวอดวายเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษามันนั้นทรงฤทธิ์

9. “เมื่อบรรดากษัตริย์ของโลกที่ร่วมประเวณีและร่วมฟุ้งเฟ้อกับนครนั้นเห็นควันไฟที่เผามัน พวกเขาจะร่ำไห้และไว้อาลัยให้นครนั้น

10. พวกเขากลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมันจึงยืนอยู่ห่างๆ และร้องว่า“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานครโอ บาบิโลน นครซึ่งเรืองอำนาจ!เพียงชั่วโมงเดียวความพินาศย่อยยับก็มาถึงเจ้า!’

วิวรณ์ 18