ปฐมกาล 49:14-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

14. “อิสสาคาร์เป็นเหมือนลาที่แข็งแรงนอนลงทั้งที่แบกถุงสัมภาระทั้งสองอยู่

15. เมื่อเขาเห็นว่าที่พักพิงดีและแผ่นดินน่าอภิรมย์เพียงไรเขาก็จะย่อบ่าของตนลงแบกภาระและยอมเป็นทาสรับใช้

16. “ดานจะให้ความเป็นธรรมแก่พลเมืองของตนเหมือนให้แก่เผ่าอื่นๆ ในอิสราเอล

17. เขาจะเป็นเหมือนงูตามริมทางเหมือนงูพิษที่อยู่ตามถนนมันจะฉกส้นเท้าม้าให้คนขี่ตกจากหลังม้า

18. “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์รอคอยการช่วยกู้ของพระองค์

19. “กองโจรจะเข้าโจมตีกาดแต่กาดจะโต้ตอบและดักตีส้นเท้าคนเหล่านั้น

20. “อาหารของอาเชอร์อุดมสมบูรณ์เขาจะเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศที่คู่ควรกับกษัตริย์

21. “นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อยเป็นอิสระตกลูกอ่อนน่ารักมากมาย

22. “โยเซฟเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลอยู่ใกล้น้ำพุกิ่งเถาของมันเลื้อยข้ามกำแพง

23. พลธนูโจมตีเขาด้วยความเคียดแค้นยิงเข้าใส่เขาด้วยใจเกลียดชัง

24. แต่ธนูของเขานิ่งไม่สั่นไหวแขนของเขาแข็งแรงไม่อ่อนล้าเนื่องด้วยพระหัตถ์ขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบเนื่องด้วยพระผู้เลี้ยง พระศิลาของอิสราเอล

25. เนื่องด้วยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้าเนื่องด้วยองค์ทรงฤทธิ์ผู้ทรงอวยพรเจ้าด้วยพรแห่งสวรรค์เบื้องบนพรแห่งที่ลึกเบื้องล่างพรแห่งอ้อมอกและครรภ์

26. พรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่กว่าพรแห่งภูเขาดึกดำบรรพ์กว่าความอุดมแห่งเนินเขาเก่าแก่ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟอยู่บนกระหม่อมของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่ามกลางพี่น้องของเจ้า

27. “เบนยามินเป็นสุนัขป่าที่หิวโซในตอนเช้าเขาขย้ำเหยื่อในตอนเย็นเขาแบ่งของที่ยึดมาได้”

28. ทั้งหมดนี้คืออิสราเอลสิบสองเผ่า และนี่เป็นคำพูดของยาโคบบิดาของพวกเขาเมื่ออวยพรลูกๆ โดยให้พรแต่ละคนตามที่เขาเห็นควร

29. แล้วยาโคบก็สั่งพวกเขาว่า “เรากำลังจะถูกรวบไปอยู่กับคนของเรา จงฝังเราไว้ร่วมกับบรรพบุรุษในถ้ำซึ่งอยู่ในทุ่งของเอโฟรนชาวฮิตไทต์

ปฐมกาล 49