11. พระองค์ตรัสถามว่า “ใครบอกว่าเจ้าเปลือยกายอยู่? เจ้ากินผลจากต้นที่เราห้ามเจ้าไว้แล้วหรือ?”
12. ชายนั้นทูลว่า “หญิงที่พระองค์ให้อยู่กับข้าพระองค์นั่นแหละ ยื่นผลจากต้นไม้นั้นให้แก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จึงกิน”
13. แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์ตรัสถามหญิงนั้นว่า “เจ้าทำอะไรลงไป?”หญิงนั้นทูลว่า “งูนั้นล่อลวงข้าพระองค์ ข้าพระองค์จึงกิน”
14. พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงตรัสแก่งูนั้นว่า “เพราะเจ้าได้ทำเช่นนี้“เจ้าจึงถูกสาปแช่งหนักกว่าสัตว์ใช้งานทั้งสิ้นและสัตว์ป่าทั้งปวง!เจ้าจะเลื้อยไปด้วยท้องและเจ้าจะกินธุลีดินตราบชั่วชีวิตของเจ้า
15. เราจะให้เจ้ากับหญิงนั้นเป็นศัตรูกันทั้งเผ่าพันธุ์ของเจ้ากับของนางด้วยเขาจะฟาดศีรษะของเจ้าและเจ้าจะฉกส้นเท้าของเขา”
16. พระองค์ตรัสกับหญิงนั้นว่า“เราจะให้เจ้าเจ็บปวดแสนสาหัสเมื่อเจ้าคลอดบุตรเจ้าจะคลอดบุตรด้วยความเจ็บปวดแต่เจ้าก็ยังปรารถนาสามีและเขาจะปกครองเจ้า”
17. พระองค์ตรัสกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังภรรยาของเจ้าและกินผลไม้ซึ่งเราสั่งเจ้าว่า ‘เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นไม้นั้น’“แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเจ้าเจ้าจะหาเลี้ยงชีพจากแผ่นดินด้วยความลำบากตรากตรำตลอดชีวิตของเจ้า
18. ต้นหนามน้อยใหญ่จะงอกขึ้นมาบนแผ่นดินและเจ้าจะกินพืชพันธุ์จากท้องทุ่ง
19. เจ้าจะทำมาหากินอาบเหงื่อต่างน้ำตราบจนเจ้ากลับคืนสู่ดินเพราะเรานำเจ้ามาจากดินเพราะเจ้าเป็นธุลีดินและเจ้าจะกลับคืนสู่ธุลีดิน”
20. อาดัมตั้งชื่อภรรยาของตนว่าเอวา เพราะนางเป็นมารดาของผู้มีชีวิตทั้งปวง
21. พระเจ้าพระยาห์เวห์ทรงทำเครื่องนุ่งห่มจากหนังสัตว์ให้อาดัมกับภรรยาสวม
22. แล้วพระเจ้าพระยาห์เวห์ตรัสว่า “บัดนี้ มนุษย์ได้กลายเป็นเหมือนหนึ่งในพวกเราแล้ว คือรู้ผิดชอบชั่วดี ดังนั้นต้องไม่ปล่อยให้เขาเก็บผลไม้แห่งชีวิตมากินแล้วมีชีวิตอยู่ตลอดไป”
23. พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงทรงขับไล่เขาออกจากสวนเอเดนให้ไปหาเลี้ยงชีพบนผืนดินซึ่งเขาถือกำเนิดมานั้น
24. หลังจากทรงขับไล่เขาออกไปจากสวนแล้ว พระองค์ทรงตั้งเหล่าเครูบไว้ที่ด้านตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงเล่มหนึ่งที่พุ่งไปมาเพื่อคอยพิทักษ์ทางซึ่งนำไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตนั้น