23. อิสอัคก็จำเขาไม่ได้ เพราะมือของเขามีขนดกเหมือนมือของเอซาวพี่ชายของเขา ดังนั้นอิสอัคจึงเตรียมอวยพรเขา
24. อิสอัคถามว่า “เจ้าคือเอซาวลูกชายของพ่อจริงๆ หรือ?”ยาโคบตอบว่า “ใช่ขอรับ”
25. แล้วอิสอัคกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย เอาเนื้อมาให้พ่อกิน เพื่อพ่อจะได้ให้พรของพ่อแก่เจ้า”ยาโคบยกอาหารมาให้ อิสอัคก็รับประทาน ยาโคบนำเหล้าองุ่นใหม่มาให้ และอิสอัคก็ดื่ม
26. จากนั้นอิสอัคบิดาของเขาก็พูดกับเขาว่า “ลูกเอ๋ย มานี่สิ มาจูบคำนับพ่อ”
27. ดังนั้นยาโคบจึงเข้าไปจูบบิดา เมื่ออิสอัคได้กลิ่นเสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่ก็อวยพรเขาและกล่าวว่า“ใช่แล้ว กลิ่นลูกชายของเราเหมือนกลิ่นท้องทุ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพร
28. ขอพระเจ้าประทานน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์และประทานฝนบนแผ่นดินแก่เจ้าคือให้อุดมด้วยข้าวและเหล้าองุ่นใหม่
29. ขอให้ชาติทั้งหลายรับใช้เจ้าและชนชาติต่างๆ น้อมคำนับเจ้าจงเป็นนายเหนือพี่น้องของเจ้าขอให้บรรดาบุตรชายของมารดาเจ้าน้อมคำนับเจ้าขอให้ทุกคนที่แช่งเจ้าถูกสาปแช่งและให้ทุกคนที่ให้พรเจ้าได้รับพร”
30. หลังจากที่อิสอัคอวยพรยาโคบจบแล้ว และยาโคบเพิ่งจะลาบิดาของเขาออกไป เอซาวพี่ชายของเขาก็กลับมาจากการล่าสัตว์
31. เขาก็ทำอาหารรสดีและนำมาให้บิดาของเขาด้วย แล้วเอซาวกล่าวกับบิดาว่า “เชิญพ่อลุกขึ้นนั่งรับประทานเนื้อที่ลูกล่ามา เพื่อพ่อจะได้ให้พรของพ่อแก่ลูก”
32. อิสอัคบิดาของเขาถามว่า “เจ้าเป็นใคร?”เขาตอบว่า “ลูกชายของพ่อ เอซาวลูกหัวปีของพ่อ”
33. อิสอัคก็โกรธจนตัวสั่นและกล่าวว่า “แล้วใครกันเล่าที่ได้ล่าเนื้อและนำมาให้พ่อ? พ่อเพิ่งกินไปก่อนที่เจ้าจะมา และพ่อได้อวยพรเขา และเขาจะได้รับพรแน่!”