30. พระบิดาและตัวเราเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน”
31. พวกยิวหยิบหินขึ้นมากะจะขว้างพระเยซูให้ตาย
32. พระองค์ถามว่า “พวกคุณ ก็ได้เห็นเราทำสิ่งดีๆที่มาจากพระบิดาตั้งหลายอย่าง แล้วพวกคุณจะฆ่าเราเพราะสิ่งดีสิ่งไหน”
33. พวกยิวตอบว่า “เราไม่ได้เอาหินขว้างแกเพราะการกระทำดีๆแต่เพราะแกพูดจาดูหมิ่นพระเจ้า แกเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา แต่มาอ้างว่าตัวเองเป็นพระเจ้า”
34. พระเยซูตอบว่า “ในกฎปฏิบัติ ของพวกคุณมีเขียนไว้ว่า ‘พระเจ้าพูดว่า พวกคุณเป็นพระเจ้าทั้งหลาย’
35. ถ้าพระเจ้าเรียกคนที่รับข้อความจากพระองค์ว่าเป็นพระเจ้าทั้งหลาย และพระคัมภีร์ถูกต้องเสมอ
36. แล้วพวกคุณจะมาหาว่าเราดูหมิ่นพระเจ้าได้ยังไง ที่เราบอกว่า ‘เราเป็นลูกของพระเจ้า’ ในเมื่อพระเจ้าเองเป็นผู้เลือกและส่งเรามาในโลกนี้
37. ถ้าเราไม่ได้ทำในสิ่งที่พระบิดาให้เราทำ ก็ไม่ต้องเชื่อเรา
38. แต่ถ้าเราทำอย่างเดียวกับที่พระบิดาทำ ถึงคุณจะไม่เชื่อเรา อย่างน้อยก็ให้เชื่อในสิ่งอัศจรรย์ที่เราได้ทำ เพื่อคุณจะได้รู้แน่ๆว่าพระบิดาอยู่ในตัวเราและเราก็อยู่ในพระบิดา”
39. พวกเขาพยายามจะจับพระเยซูอีก แต่พระองค์ก็หลบหนีไปได้
40. พระองค์ข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยังสถานที่ซึ่งเมื่อก่อนนี้ยอห์น เคยใช้ทำพิธีจุ่มน้ำ และพระองค์ก็พักอยู่ที่นั่น
41. มีคนจำนวนมากมาหาพระองค์และพูดกันว่า “ยอห์นไม่ได้ทำสิ่งอัศจรรย์อะไรเลย แต่ทุกอย่างที่ยอห์นพูดถึงชายคนนี้ก็ถูกหมด
42. และมีคนเป็นจำนวนมากมาไว้วางใจในพระเยซูที่นั่น”