18. เมื่อพวกโรมันไต่สวนผมแล้ว ก็จะปล่อยตัวผมไป เพราะผมไม่ได้ทำอะไรผิดถึงกับต้องตาย
19. แต่ชาวยิวไม่ยอม ผมจึงจำเป็นต้องขอให้ซีซาร์ สอบสวน ไม่ใช่เพราะผมมีเรื่องจะฟ้องร้องคนร่วมชาติของผมเอง
20. นี่เป็นเหตุที่ผมขอพบเพื่อพูดคุยกับพวกคุณ ความจริงแล้วที่ผมต้องถูกล่ามโซ่อยู่นี้ ก็เพราะเห็นแก่ความหวังของชาวอิสราเอล”
21. พวกผู้นำชาวยิวจึงพูดกับเปาโลว่า “พวกเรายังไม่ได้รับจดหมายอะไรเกี่ยวกับท่าน ที่มาจากแคว้นยูเดียเลย และยังไม่มีพี่น้องคนไหนที่เดินทางมาจากที่นั่น เพื่อรายงานหรือให้ร้ายเกี่ยวกับตัวท่าน
22. แต่พวกเราอยากจะได้ยินสิ่งที่ท่านคิด เพราะพวกเรารู้ว่าทุกหนแห่งต่อต้านลัทธินี้”
23. พวกเขาจึงนัดวันพบกับเปาโลอีก เมื่อถึงวันนัดพบ ก็มีคนมากกว่าเดิมมาหาเปาโลในที่พักของเขา เปาโลได้อธิบายและเป็นพยานถึงอาณาจักรของพระเจ้า พยายามชักจูงพวกนั้นให้เชื่อในพระเยซู โดยอ้างจากกฎของโมเสสและจากสิ่งที่พวกผู้พูดแทนพระเจ้า เขียนไว้ เปาโลได้ทำอย่างนี้ตั้งแต่เช้าจนเย็น
24. บางคนเชื่อในสิ่งที่เขาพูด บางคนก็ไม่เชื่อ
25. เกิดการขัดแย้งกันเองในหมู่พวกเขา บางคนเริ่มเดินหนีไปหลังจากที่เปาโลพูดว่า “พระวิญญาณบริสุทธิ์ พูดไว้ถูกต้องเลย เมื่อพูดกับบรรพบุรุษของพวกท่านผ่านทางอิสยาห์ ผู้พูดแทนพระเจ้าว่า
26. ‘ให้ไปหาคนพวกนี้ และพูดกับเขาว่าท่านจะฟังแล้วฟังอีกแต่จะไม่เข้าใจท่านจะมองแล้วมองอีกแต่จะไม่เห็นจริงๆ
27. เพราะจิตใจของคนพวกนี้ ดื้อด้านหูของเขาไม่เต็มใจที่จะฟัง และพวกเขาก็ปิดตาของตนเองไม่อย่างนั้น พวกเขาจะได้เห็นกับตา และได้ยินกับหูและเข้าใจด้วยจิตใจของพวกเขา และหันกลับมาหาเราเพื่อให้เรารักษาพวกเขา’ (อิสยาห์ 6:9-10)
28. ดังนั้น พวกท่านควรรู้ไว้ว่า เรื่องความรอดจากพระเจ้านี้ได้ส่งไปให้คนที่ไม่ใช่ยิวแล้ว และพวกเขาจะฟัง”