กิจการ 27:11-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ (THA)

11. แต่​แทน​ที่​นาย​ร้อย​จะ​ฟัง​คำ​เตือน​ของ​เปาโล เขา​กลับ​ไป​เชื่อ​กัปตัน​และ​เจ้า​ของ​เรือ

12. เพราะ​ท่าเรือ​นี้ ไม่​เหมาะ​ที่​จะ​จอด​เรือ​ใน​ฤดู​หนาว คน​ส่วน​ใหญ่​จึง​ตกลง​ที่​จะ​แล่น​เรือ​ออก​จาก​ที่​นั่น ถ้า​เป็น​ไป​ได้​พวก​เขา​อยาก​จะ​ไป​ให้​ถึง​เมือง​ฟีนิกส์​จะ​ได้​จอด​เรือ​อยู่​ที่​นั่น​ใน​ช่วง​ฤดู​หนาว ฟีนิกส์​เป็น​เมือง​ท่า​บน​เกาะ​ครีต เป็น​ท่าเรือ​ที่​หัน​หน้า​ไป​ทาง​ทิศ​ตะวันตก​เฉียง​ใต้​และ​ทิศ​ตะวันตก​เฉียง​เหนือ

13. เมื่อ​มี​ลม​พัด​มา​จาก​ทิศ​ใต้​เบาๆ​พวก​เขา​ก็​คิด​ว่า “นี่​แหละ​เป็น​ลม​ที่​เรา​อยาก​ได้” พวก​เขา​จึง​ถอน​สมอ​เรือ​ขึ้น แล้ว​แล่น​ไป​ตาม​ชาย​ฝั่ง​เกาะ​ครีต

14. แต่​ไม่​ช้า​ก็​มี​ลม​พายุ​คล้าย​เฮอร์ริเคน ที่​เรียกว่า​ลม​ตะวันออก​เฉียง​เหนือ พัด​มา​จาก​เกาะ

15. เรือ​ติด​อยู่​ท่าม​กลาง​พายุ และ​ไม่​สามารถ​ต้าน​กระแส​ลม​ได้ พวก​เรา​จึง​ปล่อย​ให้​เรือ​แล่น​ไป​ตาม​ลม

16. ใน​ที่​สุด​เรือ​ก็​แล่น​ไป​อยู่​หลัง​เกาะ​เล็กๆ​แห่ง​หนึ่ง​ชื่อ คาวดา ที่​ช่วย​กำบัง​ลม​ให้​เรา พวก​เรา​ได้​ดึง​เรือ​ชูชีพ​ขึ้น​มา​ผูก​ไว้​กับ​เรือ​ด้วย​ความ​ทุลัก​ทุเล​ยิ่ง​นัก

17. หลัง​จาก​ที่​ดึง​เรือ​ชูชีพ​ขึ้น​มา​แล้ว พวก​เขา​ก็​เอา​เชือก​ลอด​ใต้​ท้องเรือ​ใหญ่​แล้ว​มัด​เรือ​ใหญ่​ให้​แน่น​ขึ้น เพราะ​กลัว​ว่า​มัน​อาจ​จะ​แล่น​ไป​เกย​ตื้น​บน​สันดอน​ทราย​ของ​อ่าว​เสอร์ทิส พวก​เขา​จึง​ทิ้ง​ลูก​ทุ่น ลง​ทะเล ปล่อย​ให้​เรือ​ลอย​ไป​ตาม​กระแส​ลม

18. หลัง​จาก​ถูก​พายุ​โหม​กระหน่ำ​อย่าง​แรง วัน​ต่อมา พวก​เขา​ก็​เริ่ม​โยน​สินค้า​ลง​ทะเล​ไป

19. ถึง​วันที่​สาม พวก​เขา​ทิ้ง​อุปกรณ์​ต่างๆ​ใน​เรือ​ลง​ทะเล​ด้วย​มือ​ตน​เอง

20. พวก​เรา​ไม่​เห็น​เดือน​เห็น​ตะวัน​มา​หลาย​วัน​แล้ว พายุ​ยัง​คง​โหม​กระหน่ำ​อย่าง​รุนแรง ใน​ที่​สุด​พวก​เรา​ก็​หมด​หวัง​ที่​จะ​มี​ชีวิต​รอด

21. ไม่​มี​ใคร​ยอม​กิน​อะไร​มา​หลาย​วัน​แล้ว เปาโล​จึง​ยืน​ขึ้น​ต่อหน้า​พวก​เขา​พูด​ว่า “พวก​คุณ​น่า​จะ​ฟัง​คำ​แนะ​นำ​ของ​ผม​ว่า​อย่า​แล่น​เรือ​ออก​จาก​เกาะ​ครีต จะ​ได้​ไม่​ต้อง​มา​พบ​กับ​ความ​เสียหาย​และ​สูญเสีย​อย่าง​นี้

กิจการ 27