11. แต่เราเชื่อว่า เรารอดโดยความเมตตากรุณาของพระเยซูเจ้า และเราก็เชื่อว่าพวกคนที่ไม่ใช่ยิวก็รอดโดยวิธีนี้เหมือนกัน”
12. คนทั้งหมดจึงเริ่มเงียบ และตั้งใจฟังบารนาบัสและเปาโลเล่าเกี่ยวกับปาฏิหาริย์และสิ่งอัศจรรย์ทุกอย่างที่พระเจ้าได้ทำผ่านพวกเขาในหมู่คนที่ไม่ใช่ยิว
13. เมื่อพวกเขาพูดจบ ยากอบก็พูดขึ้นว่า “พี่น้องทั้งหลาย ฟังผมหน่อย
14. ซีโมน ได้เล่าให้พวกเราฟังว่า พระเจ้าได้แสดงความห่วงใยต่อคนที่ไม่ใช่ยิวอย่างไรในครั้งแรก ก็ด้วยการเลือกเอาคนไม่ใช่ยิวบางคนมาเป็นคนของพระองค์
15. ซึ่งตรงกับที่ผู้พูดแทนพระเจ้าได้เขียนไว้
16. ‘หลังจากนี้เราจะกลับมาและเราจะสร้างบ้านของดาวิดที่พังทลายลงขึ้นมาใหม่เราจะซ่อมแซมส่วนที่ปรักหักพังเราจะตั้งมันขึ้นมาใหม่
17. ดังนั้น มนุษย์ที่เหลือทุกคนรวมถึงคนที่ไม่ใช่ยิวทุกคนที่เราได้เรียกให้มาเป็นของเราก็จะแสวงหาเรา องค์เจ้าชีวิตนี่เป็นคำพูดขององค์เจ้าชีวิต ผู้ทำสิ่งเหล่านี้ (อาโมส 9:11-12)
18. ซึ่งเป็นที่รู้กันมาตั้งนานแล้ว’
19. ดังนั้น ผมขอตัดสินว่า เราไม่ควรจะไปทำให้คนที่ไม่ใช่ยิวพวกนั้น ที่กำลังหันมาหาพระเจ้ายุ่งยากลำบากใจ
20. แต่เราควรจะเขียนจดหมายไปบอกพวกเขาว่าอย่ากินอาหารที่สกปรกในสายตาพระเจ้า เพราะเคยเอาไปเซ่นไหว้รูปเคารพอย่าทำผิดบาปทางเพศอย่ากินเนื้อสัตว์ที่ถูกรัดคอและอย่ากินเลือด
21. เพราะกฎพวกนี้ของโมเสส ก็ได้สั่งสอนกันอยู่แล้วในทุกๆเมือง ตั้งแต่สมัยโบราณและยังคงอ่านกันอยู่ในที่ประชุมชาวยิว ทุกๆวันหยุดทางศาสนา”
22. แล้วพวกศิษย์เอกของพระเยซู พวกผู้นำอาวุโส และหมู่ประชุมของพระเจ้าทั้งหมด ตัดสินใจเลือกผู้ชายบางคนในกลุ่มพวกเขาให้เดินทางไปที่เมืองอันทิโอกกับเปาโลและบารนาบัส พวกเขาเลือกยูดาสที่คนเรียกว่าบารซับบาส และสิลาส ผู้นำสองคนในหมู่พี่น้อง
23. พวกเขาฝากจดหมายไปกับสองคนนี้ด้วย ในจดหมายเขียนว่าจากพวกศิษย์เอกของพระเยซู และพวกผู้นำอาวุโส ผู้เป็นพี่น้องของคุณสวัสดีพี่น้องที่ไม่ใช่ยิวในเมืองอันทิโอก ซีเรียและซิลีเซีย
24. เนื่องจากเราได้ยินว่า มีบางคนจากที่นี่ได้มาหาพวกคุณ และพูดบางอย่างที่สร้างปัญหาให้กับคุณ ทำให้คุณวุ่นวายใจ แต่เราไม่ได้ส่งพวกเขามา
25. พวกเราทั้งหมดจึงได้ตกลงใจที่จะเลือกผู้ชายบางคน เพื่อส่งมาหาคุณ พร้อมกับบารนาบัสและเปาโลคนที่เรารัก
26. ผู้ชายที่ส่งมานี้ได้เสี่ยงชีวิตของเขาเพื่อพระเยซูคริสตเจ้าของเรา