1. “มาเถิด ให้เรากลับไปหาพระยาห์เวห์เพราะว่าพระองค์ทรงฉีก และจะทรงรักษาเราให้หายพระองค์ทรงโบยตี และจะทรงพันบาดแผลให้แก่เรา
2. อีกสองวันพระองค์จะทรงให้เราฟื้นพอถึงวันที่สามจะทรงยกเราขึ้นเพื่อเราจะดำรงอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์
3. ให้เรารู้จัก ให้เราพยายามรู้จักพระยาห์เวห์การปรากฏของพระองค์ก็แน่นอนเหมือนรุ่งอรุณพระองค์จะเสด็จมาหาเราอย่างห่าฝนดังฝนชุกปลายฤดูที่รดพื้นแผ่นดิน”
4. เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอะไรกับเจ้าดี?ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอะไรกับเจ้าหนอ?ความรักของเจ้าก็เหมือนเมฆในยามเช้าเหมือนอย่างน้ำค้างที่หายไปแต่เช้าตรู่
5. ฉะนี้ เราจึงให้ผู้เผยพระวจนะพูดสับเจ้าเราประหารเจ้าด้วยคำพูดจากปากของเราการพิพากษาของเราก็ออกไปอย่างแสงสว่าง
6. เพราะเราประสงค์ความเมตตา ไม่ประสงค์เครื่องสัตวบูชาเราประสงค์ให้รู้จักพระเจ้า ยิ่งกว่าประสงค์เครื่องบูชาเผาทั้งตัว
7. แต่เขาเองหักพันธสัญญาที่เมืองอาดัมณ ที่นั่น เขาทรยศต่อเรา
8. กิเลอาดเป็นเมืองของคนทำชั่วมีรอยโลหิตเป็นทางไป
9. เหล่าโจรซุ่มคอยดักคนฉันใดพวกปุโรหิตก็ซุ่มคอยฉันนั้นเขาฆ่าคนระหว่างทางไปเชเคมแท้จริง เขาก่ออาชญากรรม