9. เพราะฉะนั้นเราจะทวงคืนข้าวตามกำหนดฤดูกาลและเหล้าองุ่นตามฤดูและเราจะเรียกขนแกะและป่านของเราคืนซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนาง
10. คราวนี้เราจะเผยความอับอายของนางต่อหน้าคนรักของนางและไม่มีใครช่วยให้นางพ้นมือเราได้
11. เราจะให้ความร่าเริงของนางสิ้นสุดลงทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและเทศกาลทั้งสิ้นของนาง
12. เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า‘นี่แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักให้ฉัน’เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าจะกินเสีย
13. เราจะลงโทษนาง เนื่องด้วยวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัลเมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้นแล้วก็ประดับตัวด้วยแหวนและเครื่องเพชรพลอยและติดตามบรรดาคนรักของนางไปและลืมเราเสีย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
14. “เพราะเหตุนี้ ดูเถิด เราจะเกลี้ยกล่อมนางพานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารและปลอบใจนาง
15. เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่นและทำให้หุบเขาอาโคร์เป็นประตูแห่งความหวังแล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอย่างสมัยเมื่อนางออกจากแผ่นดินอียิปต์”