7. นางจะไปตามบรรดาคนรักของนางแต่ก็จะตามไม่ทันนางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลายแต่นางก็จะไม่พบเขาแล้วนางจะว่า ‘ฉันจะไปหาสามีคนแรกของฉันเพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้’
8. แต่นางไม่ทราบว่าเราเป็นผู้ให้ข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันและได้ให้เงินและทองมากมายแก่นางซึ่งเขาใช้สำหรับพระบาอัล
9. เพราะฉะนั้นเราจะทวงคืนข้าวตามกำหนดฤดูกาลและเหล้าองุ่นตามฤดูและเราจะเรียกขนแกะและป่านของเราคืนซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนาง
10. คราวนี้เราจะเผยความอับอายของนางต่อหน้าคนรักของนางและไม่มีใครช่วยให้นางพ้นมือเราได้
11. เราจะให้ความร่าเริงของนางสิ้นสุดลงทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและเทศกาลทั้งสิ้นของนาง
12. เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า‘นี่แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักให้ฉัน’เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าจะกินเสีย
13. เราจะลงโทษนาง เนื่องด้วยวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัลเมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้นแล้วก็ประดับตัวด้วยแหวนและเครื่องเพชรพลอยและติดตามบรรดาคนรักของนางไปและลืมเราเสีย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
14. “เพราะเหตุนี้ ดูเถิด เราจะเกลี้ยกล่อมนางพานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารและปลอบใจนาง
15. เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่นและทำให้หุบเขาอาโคร์เป็นประตูแห่งความหวังแล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอย่างสมัยเมื่อนางออกจากแผ่นดินอียิปต์”
16. “พระยาห์เวห์ตรัสว่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ เจ้าจะไม่เรียกเราว่า ‘พระบาอัลของฉัน’ อีกต่อไป