6. เมื่อเขารับประทานจนอิ่มหนำเขาอิ่มหนำแล้ว ใจก็ผยองขึ้นฉะนั้นเขาจึงลืมเรา
7. ดังนั้นเราจึงเป็นเหมือนสิงห์ต่อเขาและเราจะซุ่มคอยอยู่ตามทางอย่างเสือดาว
8. เราจะตะครุบเขาอย่างกับแม่หมีที่ถูกพรากลูกเราจะฉีกอกของเขาและจะกินเขาเสียที่นั่นอย่างสิงห์เราจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ อย่างสัตว์ป่า
9. โอ อิสราเอลเอ๋ย เราจะทำลายเจ้าใครเล่าจะช่วยเจ้าได้?
10. เดี๋ยวนี้กษัตริย์ของเจ้าที่จะช่วยเจ้าอยู่ที่ไหน?และผู้ปกครองในเมืองทั้งสิ้นของเจ้าอยู่ที่ไหน?คือพวกเหล่านั้นที่เจ้าได้กล่าวว่า“ขอประทานกษัตริย์และเจ้านายแก่ข้าพเจ้า”
11. ด้วยความกริ้ว เราจึงให้กษัตริย์แก่เจ้าและด้วยความโกรธ เราจึงเอากษัตริย์นั้นไป