5. พวกขี้เมาเอ๋ย จงตื่นขึ้นและร้องไห้คอเหล้าทุกคน จงคร่ำครวญเนื่องด้วยเหล้าองุ่นหวานเพราะมันจะถูกตัดขาดจากปากของพวกเจ้าแล้ว
6. เพราะว่าประชาชาติหนึ่งขึ้นมาสู้กับแผ่นดินของข้าพเจ้ามันมีกำลังมากและมีจำนวนนับไม่ถ้วนฟันของมันเหมือนฟันสิงโตเขี้ยวของมันเหมือนเขี้ยวสิงโตตัวเมีย
7. มันทำลายเถาองุ่นของข้าพเจ้าและปอกเปลือกต้นมะเดื่อของข้าพเจ้ามันลอกเปลือกออกและโยนทิ้งกิ่งก้านก็ดูขาวโพลน
8. จงโอดครวญเหมือนหญิงพรหมจารีที่คาดผ้ากระสอบไว้ทุกข์ให้แก่เจ้าบ่าวของเธอที่ได้เมื่อวัยสาว
9. ธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาถูกเอาไปจากพระนิเวศของพระยาห์เวห์ปุโรหิตก็โศกเศร้าคือผู้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์
10. นาก็ร้างเปล่าพื้นดินก็เศร้าโศกเพราะข้าวถูกทำลายเหล้าองุ่นใหม่ก็ไม่มีน้ำมันก็ขาดมือไป
11. ชาวนาทั้งหลายเอ๋ย จงระทดหดหู่ผู้แต่งเถาองุ่นเอ๋ย จงคร่ำครวญเนื่องด้วยข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์เพราะผลผลิตจากนาก็ถูกทำลาย
12. เถาองุ่นก็เหี่ยวแห้งต้นมะเดื่อก็เฉาไปทั้งต้นทับทิม และต้นอินทผลัมกับต้นแอปเปิลด้วยต้นไม้ทั้งหมดในนาก็เหี่ยวแห้งไปความยินดีก็ห่อเหี่ยวไปจากบรรดาบุตรของมนุษย์
13. ปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงคาดผ้ากระสอบและโอดครวญท่านผู้ปรนนิบัติที่แท่นบูชา จงคร่ำครวญบรรดาผู้ปรนนิบัติพระเจ้าของข้าพเจ้าจงเข้ามาค้างคืนโดยสวมผ้ากระสอบเพราะว่าธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาได้ขาดไปจากพระนิเวศพระเจ้าของท่าน
14. จงจัดพิธีอดอาหารจงเรียกประชุมทำพิธีจงรวบรวมพวกผู้ใหญ่และทุกคนที่อาศัยในแผ่นดินให้ไปยังพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและร้องทูลต่อพระยาห์เวห์
15. อนิจจา วันนั้นเพราะวันแห่งพระยาห์เวห์มาใกล้แล้ววันนั้นจะมาเหมือนการทำลายจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
16. อาหารก็ถูกเอาไปแล้วต่อหน้าต่อตาของเราไม่ใช่หรือ?ความร่าเริงและความยินดีก็ถูกเอาไปจากพระนิเวศพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ?