3. ก็จะหนักกว่าทรายในทะเลเพราะเหตุนี้ ข้าจึงพูดไม่ยั้งคิด
4. เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้าจิตวิญญาณข้าดื่มพิษของมันบรรดาสิ่งน่ากลัวจากพระเจ้าเรียงแถวเข้าหาข้า
5. ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ?วัวผู้ร้องเมื่อมันมีฟางหรือ?
6. จะกินของจืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ?หรือไข่ขาวจะมีรสชาติอะไร?
7. ข้าไม่ยอมแตะต้องของเหล่านั้นมันเป็นเหมือนอาหารที่ข้ารังเกียจ
8. “โอ ข้าอยากจะได้ตามที่ทูลขอขอพระเจ้าประทานตามที่ข้าปรารถนา
9. คือพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้าคือพระองค์จะเหยียดพระหัตถ์และตัดข้าออกเสีย
10. นี่จะเป็นการปลอบโยนใจข้าข้าจะเต้นโลด แม้เจ็บปวดแสนสาหัสเพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์บริสุทธิ์นั้น
11. ข้ามีกำลังอะไรที่ข้าจะคอย?และอะไรเป็นปลายทางของข้าที่ข้าจะต้องอดทน?
12. กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ?เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ?
13. ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลยสติปัญญาก็พรากไปจากข้า
14. “ผู้ใดหน่วงเหนี่ยวความเมตตาไว้จากเพื่อนก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
15. พี่น้องของข้าก็เชื่อถือไม่ได้อย่างห้วยอย่างลำห้วยที่น้ำไหลล้น
16. ซึ่งมืดทึบไปด้วยน้ำแข็งและหิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
17. ในฤดูร้อน มันก็หายไปเมื่อร้อน มันก็อันตรธานไปจากที่ของมัน
18. กองคาราวานหันออกจากทางของตนพวกเขาขึ้นไปยังที่ร้างเปล่า และพินาศ
19. กองคาราวานแห่งเทมามองหาน้ำกลุ่มคนเดินทางแห่งเชบารอคอย
20. เพราะพวกเขามั่นใจ จึงต้องอับอายเขามาถึงที่นั่นและตกตะลึง
21. บัดนี้ ท่านทั้งหลายเป็นอย่างนั้นสำหรับข้าพวกท่านเห็นสิ่งที่สยองขวัญก็กลัว
22. ข้าพูดหรือว่า ‘ขอของกำนัลข้าหน่อย’?หรือพูดว่า ‘ขอสินบนจากทรัพย์ของท่านให้ข้า’?
23. หรือว่า ‘ขอช่วยกู้ข้าจากมือของปฏิปักษ์’?หรือว่า ‘ขอไถ่ข้าจากมือของผู้บีบบังคับ’?