17. “ดูเถิด มนุษย์คนใดที่พระเจ้าทรงตักเตือนก็เป็นสุขเพราะฉะนั้น อย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
18. เพราะพระองค์ทรงให้บาดเจ็บ แต่พระองค์ทรงพันแผลให้พระองค์ทรงโบยตี แต่พระหัตถ์ของพระองค์ก็รักษา
19. พระองค์จะทรงช่วยกู้ท่านจากความทุกข์ยากหกประการเออ เจ็ดประการ จะไม่มีเหตุร้ายมาแตะต้องท่าน
20. ในคราวกันดารอาหาร พระองค์จะทรงไถ่ท่านออกจากความตายและในการสงคราม จากอานุภาพของดาบ
21. จะทรงซ่อนท่านไว้จากการใส่ร้ายของลิ้นและท่านจะไม่กลัวการทำลายเมื่อมันมาถึง
22. ท่านจะหัวเราะเยาะการทำลายและการกันดารอาหารและจะไม่กลัวสัตว์ป่าแห่งแผ่นดิน
23. เพราะท่านจะทำพันธสัญญากับหินแห่งท้องทุ่งและสัตว์ป่าแห่งท้องทุ่งจะอยู่อย่างสงบกับท่าน
24. ท่านจะทราบว่าเต็นท์ของท่านปลอดภัยท่านจะตรวจดูคอกแกะของท่านและไม่มีตัวใดหายไป
25. ท่านจะทราบด้วยว่าพงศ์พันธุ์ของท่านจะมากมายและลูกหลานของท่านจะเป็นเหมือนหญ้าแห่งแผ่นดิน
26. ท่านจะมาถึงหลุมศพของท่านเมื่อแก่หง่อมอย่างฟ่อนข้าวที่นำมาสู่ลานตามฤดู
27. นี่แหละเรื่องที่เราพิเคราะห์แล้ว และมันเป็นความจริงท่านจงฟังและรับทราบเถิด”