1. แล้วโยบทูลพระยาห์เวห์ว่า
2. “ข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงทำทุกสิ่งได้และพระประสงค์ของพระองค์จะสำเร็จ
3. พระองค์ตรัสว่า ‘นี่ผู้ใดหนอได้ซ่อนคำปรึกษาโดยปราศจากความรู้?’เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงกล่าวถึงสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่เข้าใจสิ่งที่ประหลาดเกินกว่าข้าพระองค์จะทราบ
4. พระองค์ตรัสว่า ‘ฟังซี เราจะพูดเราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา’
5. ข้าพระองค์เคยได้ยินถึงพระองค์ด้วยหูแต่บัดนี้ดวงตาข้าพระองค์เห็นพระองค์
6. ฉะนั้นข้าพระองค์จึงเกลียดตนเองและกลับใจอยู่ในผงคลีดินและขี้เถ้า”
7. หลังจากพระยาห์เวห์ตรัสพระวจนะเหล่านี้แก่โยบแล้ว พระยาห์เวห์ตรัสกับเอลีฟัสชาวเทมานว่า “เราโกรธเจ้าและสหายทั้งสองของเจ้า เพราะเจ้าทั้งหลายไม่ได้พูดถึงเราอย่างถูกต้อง เหมือนโยบผู้รับใช้ของเราได้พูด
8. เพราะฉะนั้นจงเอาวัวผู้ 7 ตัว และแกะผู้ 7 ตัว ไปหาโยบผู้รับใช้ของเรา และถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวสำหรับพวกเจ้า แล้วโยบผู้รับใช้ของเราจะอธิษฐานเพื่อพวกเจ้า เพราะเราจะรับคำอธิษฐานของเขา เราจะไม่ทำแก่เจ้าตามความโง่ของเจ้า เพราะเจ้าทั้งหลายไม่ได้พูดถึงเราอย่างถูกต้อง เหมือนโยบผู้รับใช้ของเราได้พูด”
9. ฝ่ายเอลีฟัสชาวเทมาน และบิลดัดชาวชูอาห์ และโศฟาร์ชาวนาอาเมห์ ได้ไปทำตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่ง และพระยาห์เวห์ทรงรับคำอธิษฐานของโยบ
10. และพระยาห์เวห์ทรงให้โยบกลับสู่สภาพดี เมื่อท่านอธิษฐานเผื่อสหายของท่าน และพระยาห์เวห์ประทานให้โยบมีมากเป็นสองเท่าของที่มีอยู่ก่อน