20. อย่าอาลัยถึงกลางคืนเมื่อชนชาติทั้งหลายถูกตัดขาดในที่ของเขา
21. ระวังให้ดี อย่าหันไปหาความชั่วเพราะเหตุนี้ ท่านจึงถูกทดสอบด้วยความทุกข์ใจ
22. ดูเถิด พระเจ้าทรงเป็นที่ยกย่องด้วยพลานุภาพของพระองค์ผู้ใดเป็นผู้สั่งสอนเหมือนอย่างพระองค์เล่า?
23. ผู้ใดกำหนดเส้นทางให้พระองค์?หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า ‘พระองค์ทรงทำผิดแล้ว’?
24. “จงระลึกถึงที่จะยกย่องพระราชกิจของพระองค์ซึ่งมนุษย์ได้ร้องเพลงกล่าวถึงนั้น
25. มนุษย์ทั้งปวงเพ่งดูสิ่งนั้นอยู่แล้วมนุษย์เห็นสิ่งนั้นได้แต่ไกล
26. ดูเถิด พระเจ้าก็ใหญ่ยิ่ง และเราหาหยั่งรู้ถึงพระองค์ไม่อายุของพระองค์เป็นสิ่งที่ค้นหากันไม่ได้
27. เพราะพระองค์ทรงดึงหยดน้ำขึ้นไปมันกลั่นเป็นฝนจากเมฆของพระองค์
28. ซึ่งเมฆเทลงมาและหยดลงที่มนุษย์อย่างอุดม
29. เออ มีคนใดเข้าใจการแผ่ของเมฆและการคะนองแห่งพลับพลาของพระองค์หรือ?
30. ดูเถิด พระองค์ทรงกระจายฟ้าแลบออกไปรอบพระองค์และคลุมก้นบึ้งทะเล
31. เพราะพระองค์ทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายด้วยสิ่งนี้พระองค์ประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์
32. พระองค์ทรงกุมฟ้าแลบไว้ในอุ้งพระหัตถ์และทรงบัญชาให้ฟ้าผ่าจุดที่หมายไว้
33. เสียงครืนๆ ของมันประกาศเกี่ยวกับพระองค์และฝูงปศุสัตว์ก็ประกาศเกี่ยวกับพายุซึ่งจะมาถึง