31. ถ้าคนในเต็นท์ของข้ามิได้กล่าวว่า‘ยังมีผู้ใดกินเนื้อที่เขาให้ไม่อิ่ม?’
32. (คนต่างถิ่นมิได้ค้างแรมข้างถนนข้าเปิดประตูบ้านแก่คนเดินทาง)
33. ถ้าข้าปิดบังการละเมิดอย่างคนอื่นโดยซ่อนความผิดไว้ในอกของข้า
34. เพราะข้ากลัวมวลชนและกลัวว่าวงศ์ตระกูลจะเหยียดหยามข้าข้าจึงนิ่งเสีย ไม่ออกไปนอกบ้าน
35. โอ ข้าอยากให้สักคนหนึ่งฟังข้า(นี่แหละ ลายเซ็นของข้า ขอองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ตอบข้า)โอ ข้าอยากได้สำนวนฟ้องซึ่งคู่ความเขียนขึ้น
36. ข้าจะใส่บ่าแบกไปแน่ทีเดียวข้าจะมัดมันไว้ต่างมงกุฎ
37. ข้าจะทูลแจ้งทุกฝีก้าวของข้าแด่พระองค์ข้าจะเข้าเฝ้าพระองค์โดยมิหวาดกลัว
38. “ถ้าที่ดินของข้าร้องกล่าวโทษข้าและร่องไถในนั้นพากันร้องไห้
39. ถ้าข้ากินผลิตผลของมันโดยมิได้เสียเงินและทำให้เจ้าของที่ดินเดิมนั้นเสียชีวิต
40. ก็ขอให้ต้นหนามงอกแทนข้าวสาลีและหญ้าสาบแร้งแทนข้าวบาร์เลย์”จบถ้อยคำของโยบ