13. ไม่เช่นนั้น ข้าจะนอนแน่นิ่งข้าจะล่วงหลับ แล้วจะได้หยุดพัก
14. กับบรรดาพระราชาและที่ปรึกษาของแผ่นดินโลกผู้ได้สร้างที่ปรักหักพังขึ้นใหม่สำหรับตัวเอง
15. หรือกับเจ้านายผู้มีทองคำผู้บรรจุเงินไว้เต็มบ้าน
16. หรือทำไมข้าไม่เป็นอย่างลูกที่แท้งซึ่งถูกซ่อนไว้อย่างทารกซึ่งไม่เคยเห็นแสงสว่าง?
17. ที่นั่นคนอธรรมหยุดดิ้นรนและที่นั่นผู้เหนื่อยอ่อนได้หยุดพัก
18. ที่นั่นผู้ถูกจองจำก็สบายด้วยกันพวกเขาไม่ได้ยินเสียงของนายงาน
19. ผู้น้อยและผู้ใหญ่ก็อยู่ที่นั่นและทาสก็เป็นอิสระพ้นจากนายของเขา
20. “ไฉนประทานแสงสว่างแก่ผู้ทนทุกขเวทนาและประทานชีวิตแก่ผู้มีใจระทมทุกข์?
21. ผู้คอยความตาย แต่มันก็ไม่มาและขุดหามันยิ่งกว่าหาทรัพย์ที่ซ่อนอยู่
22. ผู้เปรมปรีดิ์อย่างยิ่งและยินดีเมื่อเขาพบหลุมศพ
23. ไฉนประทานความสว่างแก่ผู้ที่ทางของเขาซ่อนอยู่ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงล้อมรั้วกั้นไว้?
24. เพราะการถอนหายใจของข้ามาแทนอาหารและการครวญครางของข้าก็เทออกมาเหมือนน้ำ
25. เพราะสิ่งที่ข้ากลัวก็มาเหนือข้าและสิ่งที่ข้าครั่นคร้ามก็ตกแก่ข้า
26. ข้าไม่สบายใจเลย และข้าไม่สงบข้าไม่ได้หยุดพัก แต่ความวุ่นวายได้มาหา”