20. กระดูกของข้าเกาะติดหนังและติดเนื้อของข้าและข้ารอดมาได้อย่างหวุดหวิด
21. โอ ท่านผู้เป็นสหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิดเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22. ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างพระเจ้าทรงไล่ข้า?ทำไมท่านยังไม่อิ่มเนื้อของข้า?
23. “โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าถูกบันทึกไว้โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24. มันจะถูกสลักไว้บนศิลาอย่างถาวรด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25. แต่ข้าเองทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบนแผ่นดินโลก
26. และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้แล้วในเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็นพระเจ้า
27. ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเองและดวงตาข้าจะได้เห็น ไม่ใช่คนอื่นจิตใจข้าก็ห่อเหี่ยวอยู่ภายใน
28. เมื่อท่านทั้งหลายว่า ‘เราจะข่มเหงเขาได้อย่างไร?’และ ‘ต้นตอของเรื่องก็พบอยู่ที่เขา’