9. แต่พอได้กลิ่นอายของน้ำ มันจะแตกตาและแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน
10. แต่มนุษย์ตายและสิ้นแรงมนุษย์สิ้นลม แล้วเขาอยู่ที่ไหน?
11. น้ำขาดไปจากทะเลสาบแม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด
12. มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีกฉันนั้นจนท้องฟ้าไม่มีอีก เขาก็ไม่ตื่นขึ้นและปลุกเขาจากหลับก็ไม่ได้
13. โอ อยากให้พระองค์ซ่อนข้าพระองค์ไว้ในแดนคนตายและปกปิดข้าพระองค์ไว้จนพระพิโรธของพระองค์พ้นไปอยากให้พระองค์กำหนดเวลาให้ข้าพระองค์ และระลึกถึงข้าพระองค์
14. ถ้ามนุษย์ตายแล้ว เขาจะมีชีวิตอีกได้หรือ?ข้าพระองค์จะคอยอยู่ตลอดวันประจำการของข้าพระองค์จนกว่าการปลดปล่อยข้าพระองค์จะมาถึง
15. พระองค์จะทรงเรียก และข้าพระองค์จะทูลตอบพระองค์พระองค์จะทรงอาลัยอาวรณ์พระหัตถกิจของพระองค์
16. เพราะบัดนี้พระองค์จะทรงนับย่างก้าวของข้าพระองค์แต่มิได้จ้องจับผิดข้าพระองค์
17. การละเมิดของข้าพระองค์นั้นจะทรงใส่ไว้ในถุงที่ผนึกตราและจะทรงฉาบทับความผิดของข้าพระองค์
18. “แต่ภูเขาก็ทลายลงและผุพังไปก้อนหินก็ถูกย้ายไปจากที่ของมัน
19. น้ำเซาะหินไปเสียกระแสน้ำพัดพาผงคลีดินไปพระองค์ทรงทำลายความหวังของมนุษย์เช่นกัน
20. พระองค์ทรงชนะเขาเสมอ และเขาก็ล่วงลับไปพระองค์ทรงเปลี่ยนสีหน้าของเขา และทรงส่งเขาไปเสีย
21. บรรดาบุตรของเขาได้รับเกียรติ เขาก็ไม่ทราบเขาทั้งหลายตกต่ำลง เขาก็หาหยั่งรู้ไม่
22. เขารู้สึกเพียงความเจ็บในร่างกายของตนและเขาคร่ำครวญเพื่อตัวเขาเอง”