15. ว่า “จะต้องทำอย่างไรต่อพระราชินีวัชทีตามกฎหมาย? เพราะพระนางขัดขืนพระบัญชาของกษัตริย์อาหสุเอรัส ซึ่งรับสั่งไปกับขันที”
16. เมมูคานจึงทูลต่อพระพักตร์กษัตริย์และต่อหน้าเจ้านายทั้งหลายว่า “พระราชินีทรงทำผิดไม่ใช่ต่อกษัตริย์เท่านั้น แต่ต่อเจ้านายทั้งหมดและต่อประชาชนทุกคนผู้อยู่ในมณฑลทั้งสิ้นของกษัตริย์อาหสุเอรัสด้วย
17. เพราะการกระทำของพระราชินีจะรู้ไปถึงสตรีทุกคน ทำให้พวกนางดูหมิ่นสามีของตนเอง โดยพูดว่า ‘กษัตริย์อาหสุเอรัสมีพระบัญชาให้นำพระราชินีวัชทีมาเฝ้าเฉพาะพระพักตร์ แต่พระนางไม่เสด็จมา’
18. ในวันนี้ นายผู้หญิงแห่งเปอร์เซียและมีเดียซึ่งได้ยินเรื่องการกระทำของพระราชินี ก็จะเล่าให้เจ้านายทั้งปวงของกษัตริย์ฟัง และจะเกิดการดูหมิ่นและความโกรธมากมาย
19. ฉะนั้น ถ้าเป็นที่พอพระทัยกษัตริย์ ขอให้มีพระราชโองการจากพระองค์ และให้บันทึกไว้ในกฎหมายของคนเปอร์เซียและคนมีเดีย อย่างที่จะเพิกถอนไม่ได้ว่า พระนางวัชทีจะเข้าเฝ้ากษัตริย์อาหสุเอรัสอีกไม่ได้ และขอให้กษัตริย์ประทานตำแหน่งราชินีแก่ผู้อื่นที่ดีกว่าพระนาง
20. ดังนั้นเมื่อกษัตริย์ทรงประกาศกฤษฎีกาทั่วพระราชอาณาจักรอันกว้างใหญ่ของพระองค์ สตรีทั้งปวงจะต้องให้เกียรติสามีของตน ไม่ว่าเขาจะมีฐานะสูงหรือต่ำ”
21. คำทูลนี้เป็นที่พอพระทัยกษัตริย์และถูกใจเจ้านาย กษัตริย์จึงทรงทำตามที่เมมูคานทูลเสนอ
22. พระองค์ทรงส่งพระราชสารไปทั่วทุกมณฑลของพระองค์ ถึงแต่ละมณฑลตามอักษรของมณฑลนั้น และถึงประชาชนทุกชาติตามภาษาของเขา ให้ชายทุกคนเป็นเจ้าเป็นนายในบ้านของตนและพูดตามภาษาชนชาติของตน