17. แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเห็นไหม? บุตรมนุษย์เอ๋ย สิ่งน่าสะอิดสะเอียนของพงศ์พันธุ์ยูดาห์ที่พวกเขาทำอยู่ที่นี่ยังเลวไม่พอหรือ? เขาทั้งหลายจึงทำให้แผ่นดินเต็มด้วยความทารุณอีกเพื่อให้เรากริ้วยิ่งขึ้น และ ดูสิ เขาทั้งหลายยังเอากิ่งไม้มาแตะจมูกพวกเขา
18. ดังนั้นเราเองจะทำด้วยความโกรธ นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี เราจะไม่สำแดงความกรุณา และแม้ว่าพวกเขาจะร้องด้วยเสียงอันดังใส่หูของเรา เราก็จะไม่ฟังพวกเขา”